Lovee..

28 augustus 2010.             Liefde lijkt mooi maar ondertussen.

Ik heb vandaag de jongen waar ik al zo lang gek van ben verteld dat ik hem leuk vindt. Of nou ja, zo ging het niet precies.   Ik smste hem  hoe het met hem was, waarop hij smste dat het goed ging, en de vraag of we nu tot laat nutteloos gingen smsen. Natuurlijk snapte ik dit niet , blond, en vroeg hem wat hij bedoelde. Toen zei hij dat hij de vraag hoe is het nogal laag vond, dat ik beter kon smsen dat ik hem miste. Dus ik smste terug ik mis je. Waarop  hij weer stuurde, en je bijna vriend dan? Ik hem uitleggen dat ik eigenlijk hellemaal geen vriend heb ( heb ik wel..)  maar in mijn msn naam staat, it’s just the way you look at me, hij vroeg voor wie dat dan was. Ik zij voor niemand bijzonder waarop hij terug stuurde, echt wel voor iemand. En toen stuurde ik jij.   Hij geloofde niet dat het zo was dat ik serieus was. Maar toen ik zei dat ik echt wel serieus was zegt hij, als ik dat eerder had gelooft had je wel langs kunnen komen, ben alleen thuis. Waarop ik weer vroeg of hij wel echt serieus was. Hierop zei hij tsja, wat ik bedoel is dat je wel langs had kunnen komen. Toen heb ik maar gevraagd wat hij aan het doen was, film kijken. Welke film? Toen zei hij dus welke film hij keek  en weer vroeg hij of ik echt serieus was. Ik zei weer dat ik echt serieus was en toen zei hij, en wat moet ik nu zeggen dan? Ik ook van jouw?

Waarop ik stuurde dat hij zelf het beste wist wat hij moest zeggen en verder heb ik hierop geen reactie gekregen. Natuurlijk was ik weer zo stom om wanhopig te smsen en alles.  Maar goed wat moet ik hier nou mee? Eigenlijk vind ik hem al sinds februari dit jaar hellemaal geweldig. Hoe dit komt? Geen idee.. misschien omdat hij ook wel fries is, ik weet het echt niet. Hij viel me gewoon direct op de eerste dag dat ik moest werken.  En sindsdien elke keer als hij langsliep of als ik tegelijk pauze met hem had, ging mijn hard te keer als een gek.  Ondertussen heb ik denk ik 2 vriendjes gehad, maar toch kwam ik steeds weer uit op hem.  Hij zoekt ook altijd contact met mij, en tijdens werk keek die altijd even stiekem om het hoekje, en dan nu dit smsje. Maar ik weet echt niet wat ik hier mee moet. Het is weer echt zo’n jongens iets, jongens zijn zo onbegrijpelijk. En de liefde hellemaal.

Hoe kan ik nou in hemelsnaam verliefd zijn op iemand, terwijl ik verkering heb met iemand. Maargoed die verkering is toch zo weer uit denk ik. Terwijl hij wel echt heel lief is, gisteren zegt hij tegen mij, als je moeder komt te overlijden , wil ik naast je staan. Dat is zo super lief. Maar ik weet het niet hoor. Zowieso hij is jonger als mij, wat opzich geen probleem is, maar ik weet het gewoon niet. Misschien loopt ie nu wel met een ander meisje te zoenen in de DRIVEINN in Hollandscheveld? En weet je wat het is, het doet me nog is niks ook.. teminste op dit moment niet. Ik voel geen jaloezie of angst. Dat is eigenlijk toch heel erg?  Nou goed, morgen zie ik hem weer. Ik ben benieuwd of ik nog een smsje krijg van mijn secret lover.. we zullen zien hoe het loopt.  I will tell you all about it.

Liefs,

Miss Blondine